کلینیک دامپزشکی دکتر مکرم (کلینیک تخصصی)

کلینیک دامپزشکی دکتر مکرم (کلینیک تخصصی)

کلینیک دامپزشکی دکتر مکرم (کلینیک تخصصی)

کلینیک دامپزشکی دکتر مکرم (کلینیک تخصصی)

غذای مناسب گربه


تغذیه گربه یکی از مهمترین مسائل در نگهداری گربه ها محسوب می شود زیرا هنگامی که ما حیوانی ذاتاً غیر اهلی را در منزل نگهداری می کنیم نا خواسته تغییراتی در نوع زندگی و تغذیه او بوجود می آوریم که چه بسا این مساله می تواند منجر به بروز برخی بیماری ها و مشکلات شود. همیشه به خاطر داشته باشید که پیش از آنکه تغذیه هر گونه حیوانی را آغاز کنید، در مورد نوع مواد غذایی مورد نیاز آن حیوان مطالعه کرده و یا از متخصصین بپرسید.

علت اینکه تغذیه گربه رو برای این بحث انتخاب کردم این بود که به تجربه شاهد بیماری های متعددی بودم که علت اصلی بروز آنها اشتباه صاحبشان در نوع مواد غذایی بود که برای آنها انتخاب می کنند.

شاید بهتر باشه اول برخی از مهمترین مشکلات تغذیه ای که به علت تغذیه نا درست بوجود می آیند رو نام ببرم و توضیح کمی در موردشون بدم تا اهمیت دقت در مصرف مواد غذایی بهتر مشخص بشه.

یکی از متداول ترین بیماری های تغذیه ای گربه ها پرکاری تغذیه ای غده پاراتیروئید است. برای اینکه تصور بهتری از مساله داشته باشید کمی در مورد عملکرد این غده توضیح میدم. غده پاراتیروئید هورمون هایی رو در بدن تولید می کنه که وظیفه آنها افزایش میزان کلسیم در خون هست و این کار دو در چند مرحله انجام میده. اگر کلسیم خون تنها کمی کمتر از میزان نرمال باشه این هورمونها باعث افزایش بازجذب کلسیم در کلیه ها می شوند تا کلسیم کمتری از طریق ادرار دفع بشه ولی این خودش محدودیت هایی داره که بعدا بهشون اشاره می کنم. اگر این کار کمکی به کاهش کلسیم خون نکنه، هورمون های این غده کلسیم رو از مهمترین منبع این ماده در بدن یعنی استخوانها خارج کرده با این کار کلسیم رو در خون افزایش میدهند. بدن تمام موجودات علاوه بر استخوان سازی برای بسیاری از فعالیت های دیگه از جمله فعالیت عضلانی و عملکرد مناسب قلب به کلسیم نیاز داره و اگر میزان کلسیم خون در حدی افت کنه که فعالیت این اعضا به خطر بیفته بدن کلسیم رو از استخوانها به سمت خون فرا میخواند. این مساله باعث تخلیه شدن استخوانها از کلسیم شده و در صورتی که جبران نشود منجر به پوکی استخوان می شود.

پوکی استخوان تغذیه ای که در اثر پرکاری غده پاراتیروئید ایجاد می شود یکی از شایع ترین بیماری های گربه ها محسوب میشه که علت اون زیاد بودن نسبت فسفر مواد غذایی به نسبت کلسیم است. در حالت طبیعی نسبت کلسیم به فسفر در مواد غذایی باید 2 به 1 یا 3 به 1 باشه. ولی از اونجایی که ما می دونیم گربه ها حیواناتی گوشتخوار هستند تصور می کنیم که باید به آنها تنها گوشت بدهیم به خصوص که هرچه این گوشت خالص تر باشه گمان می کنیم تغذیه ایده آلی رو برای گربه خوئ در نظر گرفتیم. در حالی که نسبت کلسیم به فسفر در گوشت تقریبا 3به 1 هست یعنی درست بر عکس نسبتی که باید باشه. بدن وقتی با فسفر بیشتر از نیازش برخورد می کنه اون رو دفع می کنه چون بر خلاف کلسیم محل خاصصی برای مقادیز زیاد فسفر نداره ولی مساله اینجاست که کلیه ها نمی توانند فسفر رو به تنهایی دفع کنند و حتما باید همراه با اون کلسیم هم دفع بشه پس نه تنها گربه ما کلسیم کافی در غذای روزانه دریافت نکرده بلکه برای دفع فسفر اضافه باید مقداری کلسیم هم از استخوانها برداشت و دفع کند. به همین دلیل غده پاراتیروئید که مسئول انجام این کار است پرکار شده و کلسیم استخوانها نیز به شدت کاهش پیدا می کند تا جایی که برخی گربه ها از شدت پوکی استخوان با افتادن یا حتی پریدن از یک پله هم دچار شکستگی و یا حتی خم شدگی استخوانها می شن. و بسیاری از اونها دچار شکستگی و یا تغییر شکل در استخوانهای لگن می شن که بعد ها مشکلاتی از قبیل یبوست های مکرر و یا سخت زایی رو می تونه به همراه داشته باشه و متاسفانه این تغییر شکل ها را به جز با جراحی های ارتوپدی که اغلب دشوار نیز هستند نمی توان ترمیم کرد.

یکی دیگر از بیماری های تغذیه ای شایع در گربه ها افزایش شدید ویتامین A یا به عبارتی مسمومیت با ویتامین A است که در گربه هایی که به مقدار زیاد از جکر یا کبد انواع حیوانات تغذیه می کنند دیده می شه. این بیماری هم با مشکلات کبدی و هم با تغییرات استخوانی همراهه که متاسفانه معمولا دیر تشخیص داده می شه.

یکی دیگر از بیماری هایی که با تغذیه می تونه مرتبط باشه سندرم روده حساس هست که با اسهال های مکرر و طولانی مدت همراهه و یکی از علل اون مصرف کربوهیدرات زیاد در غذاست.

حالا تغذیه مناسب برای گربه ها

بچه گربه: دندانها در سن دو هفتگی ظاهر می شه و معمولا بچه گربه ها از سن سه هفتگی به غذای جامد علاقه نشون می دن و از غذای مادرشون هم کمی مصرف می کنند ولی به طور معمول تا 8 هفتگی یا 2 ماهگی مصرف شیر رو ادامه می دهند. در این مدت میشه همراه با شیر مقداری تخم مرغ کاملا پخته شده و یا گوشت چرخ کرده و شیر و یا گوشت چرخ کرده ای که همرا با اون مقداری استخوان هم چرخ شده داده بشه. تعداد و میزان غذای مایع مورد نیاز بچه گربه ها به صورت زیر است:

تا 7 روزگی: 3-6 سی سی شیر هر 2 ساعت یک بار

7 تا 14 روزگی: 6-8 CC هر 2 ساعت یک بار در روز و هر 4 ساعت یک بار در شب.

14 تا 21 روزگی: 8-10 CC هر 2 ساعت یک بار در طول روز و یک بار در شب در بین ساعات 11 شب تا 8 صبح.

تغذیه بچه گربه های بی مادر

برای این گربه ها باید از شیر خشک ترجیحا با لاکتوز کم استفاده کنید. شیر خشک باید با دو برابر غلظتی که برای بچه انسان تهیه می شه درست شده باشه و به آن باید هیدروکسید کلسیم اضافه بشه و یا طبق نظر دامپزشک از قطره یا شربت کلسیم جایگزین استفاده کنید. برای تغذیه از بطری پستانک دار مخصوص حیوانات کوچک، قطره چکان و یا سرنگ بدون سر سوزن می تونید استفاده کنید ولی شیر رو به زور به دهان نریزید و اجازه بدید خودش شیر را بمکد در غیر این صورت احتمال پریدن اون به نای و ایجاد عفونت تنفسی وجود خواهد داشت. بعد از هر بار غذا دادن شکم بچه گربه رو با حوله گرم و مرطوب و زبر مالش بدهید تا به حرکت روده ها کمک کند.

4 هفتگی: علاوه بر شیر روزانه (بدون کاهش مقدار شیر) کمی گوشت چرخ کرده، ماهی و پنیر به شیر افزوده و پوره حاصله را به بچه گربه بدهید. در تهیه غذا از نمک و ادویه استفاده نکنید.

5 هفتگی: گوشت ریز شده یا ماهی در شیر پخته شده و پنیر، ماست یا خامه تهیه کرده و یک وعده از 4 وعده غذایی را به این مواد اختصاص دهید.

6 تا 8 هفتگی: غذای کنسرو جامد و یا بیسکوئیت های مخصوص گربه به غذاهای قبلی بیافزایید. دو وعده از 4 وعده غذایی گربه شامل غذای جامد باشد.

8 هفتگی به بعد: 2 تا 4 وعده غذای جامد و یک نعلبکی شیر گاو کافی است. از لبنیات جامد مثل پنیر کم نمک یا بدون نمک استفاده کنید و در مورد گوشت از گوشتی که همراه با استخوان چرخ شده استفاده کنید.

تغذیه گربه بالغ:

گربه ها موجوداتی گوشت خوار هستند و به 6 نوع ماده غذایی اصلی احتیاج دارند که عبارت است از: آب، پروتئین، چربی، ویتامین ها، اسید های چرب ضروری و مواد معدنی. همونطور که مشاهده کردید گربه ها به طور نرمال نیازی به مصرف کربوهیدرات ندارند. گربه ها موجوداتی هستند که انرژی لازم برای بدن خودشان را بر خلاف سایر موجودات در درجه اول از چربی و پروتئین بدست می آورند و بر خلاف ما انسانها نیازی به مصرف کربوهیدرات ندارند. به این ترتیب مشاهده می کنیم که به دلیل نیاز زیاد به پروتئین، همواره فسفر بیشتری هم وارد بدنشون می شه پس برای جلوگیری از کمبود کلسیم به کلسیم بیشتری هم نیاز دارند. در طبیعت گربه ها با شکار پرنده و جوندگان کوچک زندگی می کنند و همونطور که می بینیم نسبت گوشت به استخوان در این حیوانات کمه و این باعث می شه مه نیاز گربه به کلسیم هم مرتفع بشه. ما باید در تغذیه گربه های کم سن که دندانهای محکم ندارند از گوشتی که همراه با استخوان چرخ شده و با آب گوشت یا شیر پخته شده استفاده کنیم و یا در گربه های بزرگتر از استخوانهای قلم گوسفند که در زودپز پخته شده به همراه گوشت استفاده کنیم. گوشتی که به گربه ها می دیم باید حاوی چربی باشه تا منبع انرژی هم باشه.

گربه ها در طبیعت از غذای خام استفاده می کنند که حاوی ویتامین های بیشتری نسبت به غذای پخته است ولی علاوه بر اون می تونه انگل هایی رو هم به گربه منتقل کنه که بعضی از اونها برای انسان هم خطرناک هستند برای همین همیشه توصیه می شه که از دادن گوشت مرغ، گوسفند و گوساله خام به گربه پرهیز کنید و داروهای ضد انگل رو مرتب استفاده کنید و برای تامین ویتامین هایی که به دلیل پخته شدن غذا از بین میرن باید از شربت یا قطره مولتی ویتامین طبق نظر دامپزشک مصرف بشه. می توانید ماهی رو به صورت خام به گربه ها بدهید تا ارزش غذایی آن حفظ شود.

توجه کنید که گربه ها نیازی به کربوهیدرات ندارند و کربوهیدرات هم بیماری های دندانی و هم بیماری های گوارشی رو در گربه ها افزایش میده. به جای کربوهیدرات غذای گربه ها باید حاوی چربی بیشتری باشه.

در شرایط طبیعی گربه ها فیبر لازم و حتی برخی ویتامین ها رو از علوفه موجود در دستگاه گوارش شکار خود تامین می کنند ولی در گربه های خانگی این فیبر و ویتامین ها معمولا با خوردن مقدار کمی علف و سبزی تامین می شود که می تواند سبزی های موجود در منزل مثل کاهو و هویج باشد و یا گربه خودش به خوردن علف های باغچه علاقه نشان می دهد. ممکن است بعد از خوردن این سبزیجات گربه ها استفراغ کنند که جای نگرانی ندارد زیرا به خروج گلوله های موی لیسیده شده از معده گربه کمک می کند.

اگر سوالی داشتید برام پیام بگذارید

چگونه حیوان خود را معاینه کنیم تا سریعتر متوجه مشکلات احتمالی شو


برای اطمینان از سلامت حیوان خانگی خود می بایت حداقل هر 3 ماه یک بار به دامپزشک خود مراجعه نمایید. در این معاینات منظم هر گونه تغییر در سلامت حیوان خانگی شما مشخص شده و نیز درمانهای ضد انگلی و کوتاه کردن ناخن، موی گوش ها و تخلیه غدد چربی صورت خواهد گرفت. همچنین می توانید در فواصل مراجعه خود به دامپزشک در حین نوازش و بازی روزانه حیوان خانگی خود را از نظر برخی مشکلات احتمالی معاینه نمایید تا در صورت لزوم به دامپزشک خود مساله را اطلاع دهید. فیلم زیر نحوه معاینه توسط صاحب سگ را به خوبی نشان داده و مشکلات احتمالی که در این معاینه قابل مشاهده است را توضیح می دهد.

توجه داشته باشید که این معاینه تنها برای فواصل مراجعه شما به دامپزشک بوده و می توانید هفته ای یک بار آن را نجام دهید ولی یک معاینه کامل نبوده، قادر به شناسایی تمامی مشکلات نیست و نمی تواند جایگزینی برای مراجعات منظم شما به دامپزشکتان باشد.



خلاصه ای از معیارهای انتخاب سگ


انتخاب سگ به عوامل متفاوت بستگی داره.

اول باید هدفتان را از نگهداری سگ مشخص کنید.

اگر سگ را برای محافظت از مکانی می خواهید بسته به اینکه محافظت از آن مکان چقدر اهمیت داره از نژادهای متفاوتی می توانید اتفاده کنید:

سگهای محافظ مختلفی وجود دارند مثل دابرمن که معمولا پارس نمی کنه و حتی در مواجهه با افراد ناشناس بدون پارس کردن حمله می کنه. سگ هایی مثل گریت دین صدای بلندی دارن و بسیار قوی هستند ولی به اندازه دابرمن نمی توانند نگهبان های خوبی باشند. سگ نژاد راتویلر هم خیلی قوی است و می تواند به شدت وحشی باشد و برای نگهبانی از باغ ها و محل هایی که افراد زیاد در آن تردد نمی کنند مناسبتره. سگهای سرابی هم برای نگهبانی کارخانجات و باغ ها استفاده می شن که جثه بسیار بزرگ و صدای ترسناکی دارند و حضور و صداشون گاهی برای ترساندن کافیه ولی آنهارو معمولا برای گرفتن انسان تربیت می کنند و بهشون سگهای آدم گیر گفته می شود که بسیار خطرناک میتوانند باشند و نگهداری از آنهارو تنها یک فرد می تواندبه عهده داشته باشد و همان فرد هم گاهی در معرض خطر خواهد بود.


دسته دیگه سگهای همدم هستند که اونا رو هم بسته به اینکه کجا می خواهید ازشون نگهداری کنید متفاوتند.

اگر فضای کافی مثل باغ یا باغچه دارید سگهایی مثل ژرمن شپرد، گریت دین، باکسر و پودل می توانند مناسب باشند که البته 2 تای اولی باهوش ترند و معمولا دوستان بهتری می تونن باشن.

اگه فضای کوچکی برای نگهداری دارید باید از نژادهای کوچکتر استفاده کنید ولی همیشه توجه داشته باشید که اگر بچه کوچک در منزل دارید سگهای نژاد کوچک معمولا بهش حسادت می کنند و احتمال ایجاد حادثه هم برای سگ و هم بچه بیشتر میشه. به طور کلی اخلاق سگهای نژاد گریت دین و باکسر و بولداگ بهتره و با بچه ها ارتباط خوبی برقرار میکنن ولی تریر ها و شی هوا هوا و نژادهایی مثل پکینیز حسادت بیشتری دارن و حضور بچه ها رو به ندرت تحمل می کنن ولی سایزشون کوچکتره و در خانه راحت تر نگه داشته می شن. از سگ های کوچک ولی خوش اخلاق میشه نژادهای پاگ و بولداگ رو نام برد که هم کوچکند و هم خیلی حسود نیستند. سگهای نژاد تریر هم از نظر اندازه مناسب هستند و میزان حسادت و بدخلقی شون کمی کمتر از شی هوا هوا و پکینیزه.
بعضی نژادهای کمتر متداول هم هست مثل چوچو و سیبرین هاسکی که اونارو سخت تو ایران میشه پیدا کرد و چون متعلق به مناطق سرسیر هستند و پوشش خارجی زیادی دارند تو شرایط کشور ما نگهداریشون مناسب نیست.

نژادهای سگ محدود به موارد نام برده شده نیست ولی این نژادها قیمت مناسب تری دارند و راحت تر می توانید آنها را تهیه کنید.

چه چیزی به عنوان جایزه به همستر خود بدهیم؟


یک جایزه هم می تواند خاص بوده و هم برای همستر شما مفید باشد. علاوه بر میوه و سبزیجات گفته شده، همستر ها برخی غذاهای دیگر را نیز جایزه به حساب می آوند که البته این مواد از ارزش غذایی بسیار خوبی نیز برخوردارند. برای مثال:تخم مرغ: همستر ها به شدت به تخم مرغ کاملا آب پز شده علاقمندند. این غذا حاوی پروتئین بسیار نیز می باشد. تخم مرغ غذای مناسبی برای همستر های ماده آبستن و نیز بچه همستر ها می باشد. با این وجود تخم مرغ باید گاه و بی گاه به همستر داده شود و نباید بخشی از غذای روزانه همستر ها را تشکیل دهد و نیز تمامی بقایای خورده نشده تخم مرغ می بایست حداکثر 24 ساعت پس از در اختیار قرار دادن، پیش از آنکه فاسد شود از قفس پاک گردد.روغن کبد ماهی: این ماده غذایی غنی از ویتانین های A و D می باشد. می توانید چند قطره روغن کبد ماهی را بر روی دانه های خوراکی روزانه همستر یک بار در هفته بچکانید. همچنین می توانید از غذای مخصوص توله سگ ها که حاوی روغن کبد ماهی نیز هست استفاده کنید که استفاده از آن ساده تر نیز می باشد.گوشت: مساله دادن گوشت به همستر سالها مورد بحث بوده است. برخی معتقدند که دادن گوشت به همستر ها کانی بالیسم (cannibalism) یا هم نوع خواری و روحیه وحشی را در این حیوانات تقویت می کند. با این حال گزارشاتی از بسیاری از پرورش دهندگان همستر وجود دارد که به طور مرتب از گوشت برای همستر ها استفاده کرده اند و هیچ گاه با پدیده هم جنس خواری نا معمولی نیز مواجه نشده اند. گوشت را می توان به صورت تکه هایی از گوشت گاو یا گوسفند در اختیار همستر قرار داد. همچنین کنسروهای غذای سگ و یا کنسرو لارو حشرات که همستر ها علاقه زیادی به آن دارند نیز قابل استفاده هستند.شیر: بزرگترین مشکل در مورد شیر آن است که می بایست شیر را در داخل ظرفی در اختیار همستر قرار داد و ممکن است همستر ها آن را به اطراف بریزند. همچنین شیر در هوای گرم به سرعت فاسد می شود. به دلیل این مشکلات به ندرت به جز همستر های ماده آبستن و بچه های بیمار و ضعیف، به همستر ها شیر داده می شود. همواره اطمینان حاصل کنید که پیش از ترشیدن شیر آن را از قفس خارج کرده و ظرف غذا را به خوبی بشویید.مخلوط دانه های پرندگان: یکی از بهترین مکمل های غذایی برای همستر ها دانه هایی است که به عنوان غذای پرنده در بازار وجود دارد. به خصوص دانه های مخصوص قناری و طوطی های استرالیایی (که در بازار به مرغ عشق معروف هستند) که می توان آنها را با غذای روزمره همستر مخلوط کرد و یا هفته ای یک بار یک قاشق چایخوری از آن را در اختیار همستر قرار داد.پلت های غذایی مخصوص سایر حیوانات مثل پلت های خرگوش: در صورتی که این پلت ها از کیفیت خوبی برخوردار باشند حاوی مجموعه ای کامل از مواد غذایی مورد نیاز برای همستر شما خواهند بود. این پلت ها اغلب حاوی ذرت، دانه گندم، تخم مرغ کامل، مخمر جو، پروتئین های مختلف و .. می باشند. همانند سایر غذاهای تشویقی توصیه می شود که این غذا ها نیز بیشتر از یک بار در هفته به همستر داده نشوند. این پلت ها همانند بیسکوئیت های مخصوص سگ و گربه به ساییده شدن دندانهای همستر ها نیز کمک می کنند.مخمر: مخمر ها از نظر ویتامین های گروه ب غنی هستند و در بهبود عملکرد سیستم عصبی و کاهش استرس حیوانات نیز بسیار موثرند (استرس منشائ بسیاری از بیماری های همستر به ویژه بیماری دم مرطوب است). خوراندن هفته ای یک بار مخمر در کاهش بسیاری از بیماری های همستر ها نقش به سزایی دارد. یک سر انگشت مخمر خوراکی هر هفته یک بار برای هر همستر کافی است. توجه داشته باشید که مخمر های خوراکی که در فروشگاه های لوازم حیوانات خانگی و یا داروخانه های دامی و انسانی در دسترس هستند از نظر طعم تلخ نبوده و بسیار مطلوب تر از مخمر های مخصوص تهیه نان است و همستر ها نیز تمایلی به مصرف مخمر مخصوص نان و شیرینی پزی ندارند در حالی که از خوردن مخمر های خوراکی بسیار لذت می برند. می توان یک نصف قرص مخمر مخصوص سگ و گربه که در داروخانه های دامپزشکی در دسترس هست را نیز به عنوان جایگزین مخمر خوراکی استفاده نمود. در صورتی که از این گونه قرص های مخمر استفاده می کنید توجه داشته باشید که از نوعی از این قرص ها که حاوی سیر هستند استفاده نکنید زیرا سیر به کلیه همستر ها صدمه می زند. توجه: تحت هیچ شرایطی به همستر خود شکلات و یا شیرینی ندهید زیرا نه تنها ارزش غذایی ندارند بلکه ممکن است در جیب های داخل دهان همستر چسبیده و آسیب های جدی و گاه غیر قابل درمانی به آنها وارد کنند.

چگونه بفهمیم حیوان خانگی ما از درد رنج می برد


سلام

امروز می خوام علائم درد رو در حیوانات و به ویژه سگ و گربه بگم. گرچه اغلب افرادی که به مدت طولانیاز این حیوانات نگهداری کرده باشن متوجه کوچکترین تغییر رفتار حیوان خانگی شون می شن. ولی با این حال فکر می کنم دونستن اینکه چه علائمی نشون دهنده اینه که حیوان خانگی از درد رنج می بره مفید باشه.

علائم درد رو میشه در دو دسته علائم فیزیولوژیک و رفتاری طبقه بندی کرد و معمولا مجموعه ای از این علائم به عنوان معیار محسوب میشه.

علائم فیزولوژیک درد عبارتند از:

  • افزایش ضربان قلب نسبت به حالت عادی.
  • افزایش تعداد تنفس
  • افزایش درجه حرارت بدن (می تونه بدون درجه این میزان قابل احساس نباشه)
  • باز یا گشاد شدن مردمک چشم ها
  • برخی تغییرات در میزان قند خون و تغییرات هورمونی که تنها در تحقیقات مورد ارزیابی قرار می گیرند.

علائم رفتاری درد:

  • کاهش اشتها
  • زوزه کشیدن مکرر
  • بی قراری
  • ریزش بزاق
  • نگاه کردن به بخشی از بدن که از درد رنج می بره
  • گرفتن حالت تهاجمی در هنگام ملامسه ناحیه ای که دردناکه
  • پارس کردن یا حتی گاز گرفتن فرد هنگام ملامسه ناحیه دردناک
  • کاهش میزان تحرک حیوان
  • خوابیدن به سمت مخالف ناحیه درگیر
  • عدم استفاده از عضو دردناک و یا در صورت مزمن بودن درد لاغر شدن یکی از پاها به دلیل استفاده نکردند از آن عضو